|
بررسی تطبیقی رقابت پذیری فعالیت‌های بالادستی نفت و گاز در نظام حقوقی ایران و نروژ
|
حسین الیاسی*   1، رضا طجرلو |
| 1- دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران ، hosseinelyasi4@gmail.com |
|
|
چکیده: (378 مشاهده) |
رقابت پذیری شرکت‌ها و صنایع مختلف به عنوان یکی از معیارهای اصلی ارزیابی موفقیت آنها محسوب می‌شود. در یک تعریف کلی، رقابت پذیری توانایی یک شرکت یا صنعت برای حفظ یا افزایش سهم خود در بازارهای ملی و بین المللی با استفاده از ابزارهای مختلف است. قراردادهای بالادستی، صنعت نفت و گاز یکی از صنایع کلیدی کشور است. بیش از صد سال از کشف نفت در ایران می‌گذرد و اگرچه این صنعت نقش تعیین کننده‌ای در اقتصاد کشور دارد، اما ایران هرگز نتوانسته در زمره توسعه دهندگان فناوری‌های صنعت نفت جهان قرار گیرد، در حالی که موفیقیت در تجارت کشورها، بین‌المللی شدن شرکت‌های نفت و گاز بر اساس توانایی‌های فنی و مهندسی و زیرساخت‌های قوی فناوری است و فقط صرفاً فروش نفت خام نیست. هدف این تحقیق مقایسه رقابت پذیری فعالیت‌های بالادستی نفت و گاز در نظام حقوقی ایران و نروژ می‌باشد. روش تحقیق به صورت کتابخانه‌ای می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد با توجه به اینکه نروژ تنها متکی به فروش نفت خام نیست و با توسعه فناوری رشد چشمگیری در این زمینه حاصل کرده است. و با استراتژی‌های مناسب همچون استفاده از ظرفیت‌های داخلی (شرکت‌های خصوصی) که باعث رقابت بیشتر در این زمینه می‌شود، را ارائه کرده است. پیشنهاد می شود اگرچه تولید نفت و گاز ممکن است در کنترل دولت یا بخش خصوصی باشد ولی انتقال و توزیع آن تحت شرایط خاص از سوی بخش خصوصی مدیریت شده و در بازار آزاد رقابت پذیر باشد.
کلیدواژه‌ها: رقابت پذیری، فعالیت‌های بالا دستی نفت و گاز، نظام حقوق ایران، نظام حقوق نروژ
|
|
| واژه‌های کلیدی: رقابت پذیری، فعالیت‌های بالا دستی نفت و گاز، نظام حقوق ایران، نظام حقوق نروژ |
|
|
متن کامل [PDF 5092 kb]
(96 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله |
موضوع مقاله:
قراردادهاي نفتي-حقوقي
دریافت: 1402/9/28 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار: 1403/5/10 | انتشار الکترونیک: 1403/5/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
