ایران پس از روسیه در جایگاه دوم کشورهای دارنده‌ی ذخایر گازی قرار دارد و از پتانسیل بالایی برای تأمین میزان قابل توجهی از نیاز گاز طبیعی اروپا برخوردار است. برای صادرات گاز ایران به اروپا مسیرهای متعددی متصور است که مهمترین آن‌ها مسیر ایران- ترکیه- یونان و مسیر ایران - عراق - سوریه - لبنان – یونان است. در این مقاله با استفاده از نظریه‌ی بازی‌ها تحت دو استراتژی تعاونی و غیرتعاونی به بررسی تعادل ناش برای بازی سه جانبه‌‌ی ترانزیت گاز ایران به اروپا از طریق ترکیه و عراق در افق 2020 و 2030 می‌پردازیم. براساس یافته‌های این مدل در صورت همکاری سه کشور و تشکیل ائتلاف سه گانه، سود هر سه کشور حداکثر خواهد شد.