هدف این مقاله بررسی اثرات نامتقارن تغییرات قیمت نفت بر تقاضای آن در کشورهای عضو OECD است. برای نشان دادن اثرات نامتقارن قیمت نفت، قیمت به سه جزء قیمت حداکثری، قیمت کاهنده و قیمت فزاینده تجزیه شده است. هم چنین برای مدلسازی تقاضای نفت، مدل سری زمانی ساختاری که روند ضمنی به عنوان یک عامل اثرگذار بر تقاضای نفت را در نظر می گیرد، به کار گرفته شده است. به منظور برآورد مدل مذکور از داده های سالانه ی 2012 – 1965 و روش حداکثر راستنمایی و به کارگیری الگوریتم کالمن – فیلتر استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که فرضیه ی برابری ضرایب قیمت که بیانگر برگشت پذیر کامل تقاضای نفت است در مورد کشورهای OECD به عنوان یک مجموعه ی مصرف کننده ی نفت رد شده است و تغییرات قیمت نفت دارای اثرات نامتقارن بر تقاضای آن می باشد و هم چنین نتایج نشان می دهد که روند ضمنی به عنوان یک عامل اثرگذار بر تقاضای نفت دارای ماهیت غیر خطی و هموار است.