تغییرات اقلیمی بوجود آمده ناشی از گرمایش جهانی در نتیجه افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای، مهم ترین مشکل زیست محیطی عصر حاضر در سطح جهانی می باشد. در سال 1997، با آگاهی کشورها از اثرات مخرب گازهای گلخانه ای، پروتکل کیوتو جهت کنترل انتشار گازهای گلخانه ای شکل گرفت. مکانیسم توسعه پاک (CDM) یکی از مکانیسم های پروتکل کیوتوست که ضمن کاهش هزینه های کاهش انتشار کشورهای صنعتی با سرمایه گذاری در پروژه های کاهش انتشار کشورهای در حال توسعه، موجب دستیابی کشورهای در حال توسعه به منابع مالی و تکنولوژی های جدید نیز می شود. بر اساس مکانیسم توسعه پاک، با اجرای پروژه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در قالب پروژه های CDM، گواهی کاهش انتشار(CER) ایجاد می شود که کشورهای در حال توسعه این اعتبارات را به کشورهای توسعه یافته می فروشند، کشورهای توسعه یافته نیز با خریداری اعتبارات کاهش انتشار آن را به عنوان بخشی از تعهدات خود در قبال پروتکل کیوتو ارائه می دهند. احداث نیروگاه های برق آبی از عمده ترین پروژه های کاهش انتشار است که ایران نیز ظرفیت بالایی در اجرای آن دارد؛ نیروگاه برق آبی ارس (قره‌چیلر) از جمله ی ظرفیت های نیروگاه‌های برقابی در کشور می باشد. در این مطالعه به ارزیابی مالی احداث نیروگاه برق آبی قره چیلر، در دو سناریوی وجود و عدم وجود درآمد مکانیسم توسعه پاک پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که با احداث نیروگاه برق آبی قره چیلر ضمن این که برای تولید 4/862 گیگاوات ساعت برق، کاهش انتشاری حدود 550 هزار تن معادل CO2اتفاق می افتد؛ نرخ بازدهی داخلی(IRR)طرح از 18/10 درصد بدون وجود درآمد مکانیسم توسعه پاک، به 13/12 درصد با وجود درآمد مکانیسم توسعه پاک می رسد؛ بدین ترتیب درآمد حاصل از مکانیسم توسعه پاک با بهبود شاخص های مالی، جذابیت طرح را برای سرمایه گذاران افزایش می دهد.