توسعه مدل تصمیم سازی سه هدفه اقتصادی، زیستمحیطی و توسعه پایدار به منظور بازیابی گازهای مشعل
|
زینب حمیدزاده1 ، سورنا ستاری2 ، علی وطنی*3 ، محمد سلطانیه2  |
1- دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران 2- دانشگاه صنعتی شریف 3- دانشگاه تهران ، avatani@ut.ac.ir |
|
چکیده: (2969 مشاهده) |
ایران بهعنوان یکی از بزرگترین سوزانندگان گازهای همراه محسوب میشود. با توجه به اهمیت کاهش انتشار آلایندههای ناشی از سوزاندن گاز همراه در مشعلها، در این پژوهش مدل بهینه انتخاب فناوریهای بازیافت گازهای ارسالی به مشعل به کمک روشهای تصمیمسازی پیشرفته توسعه داده شده است. این مدل دارای سه تابع هدف شامل،: زمان بازگشت سرمایه، کاهش انتشار دیاکسیدکربن و تابع هدف کیفی ترکیبی از معیارهای توسعه پایدار میباشد. فناوریهای بازیافت گازهای مشعل شامل واحد NGL، تزریق گاز به خط لوله، واحدهای LNG، پالایشگاه GTL، تولید هیدراتهای گازی، تولید گاز طبیعی فشرده، تزریق گاز به مخازن بهمنظور افزایش برداشت، تولید برق با استفاده از توربین گاز، توربین بخار و چرخه ترکیبی و تولید آب شیرین با روش MED درنظرگرفته شده است. مورد مطالعاتی شامل 5 حلقه چاه نفت با مشخصات متفاوت در یک منطقه نفتی در جنوب ایران در نظر گرفته شده است. بررسی نتایج نشان میدهد که در حالت بهینه، میزان زمان بازگشت سرمایه بهعنوان تابع هدف اقتصادی، 1/1 سال محاسبه شده است و میزان کاهش تولید دیاکسید کربن 810740 تن بر سال است.
طبقهبندی JEL: C610
کلیدواژه ها: بازیابی گازهای مشعل، مدل تصمیمسازی بهینه، توابع هدف سه گانه |
|
واژههای کلیدی: بازیابی گازهای مشعل، مدل تصمیمسازی بهینه، توابع هدف سه گانه |
|
متن کامل [PDF 1743 kb]
(1563 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله |
موضوع مقاله:
انرژي و محيط زيست دریافت: 1400/2/11 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/8/10 | انتشار الکترونیک: 1400/8/10
|
|
|
|