بررسی تأثیر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر شاخص توسعه انسانی در ایران
|
آرین غلامی1، ساغر نیکپور* 2، فائزه میرکی3 |
1- دانشکده علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه کردستان 2- دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه شهید باهنر کرمان ، saghar.nikpour@gmail.com 3- دانشکده اقتصاد، دانشگاه کردستان |
|
چکیده: (1282 مشاهده) |
ارتقای شاخص توسعه انسانی بهترین سازوکار برای توانمندسازی افراد در ابعاد اقتصادی و اجتماعی است که بر اساس متغیرهای سلامت، سطح تحصیلات و سطح زندگی افراد ارزیابی میشود. در این میان مولفههای مختلفی بر اساس ساختار یک اقتصاد بر این شاخص اثرگذار هستند. در کشورهای انرژی محور همچون ایران که رشد اقتصادی تابع مستقیمی از انرژی است بنابراین عواملی مانند تقاضای انرژیهای تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر میتوانند بر این شاخص تأثیربسزایی داشته باشند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و غیر قابل تجدید بر شاخص توسعه انسانی در مطالعه موردی کشور ایران در بازهی زمانی 1398-1365 و با استفاده از رهیافت الگوی خود توضیح برداری با وقفههای توزیعی ARDL انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که مصرف انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر به ترتیب تاثیر مثبت و منفی و معناداری بر شاخص توسعه انسانی در ایران دارند. بر اساس نتایج بهدستآمده از تحقیق حاضر، پیشنهاد میشود که سهم انرژیهای تجدیدپذیر از کل انرژی در افق کاری سیاستمداران مد نظر قرار گیرد تا از این طریق زمینه ارتقای سطح کیفیت زندگی افراد جامعه فراهم آورده شود.
طبقهبندی JEL: Q2, Q3, Q4, Q5, O13
کلیدواژه: مصرف انرژی تجدید پذیر، مصرف انرژی تجدید ناپذیر، وقفههای توزیعی ARDL |
|
واژههای کلیدی: مصرف انرژی تجدید پذیر، مصرف انرژی تجدید ناپذیر، وقفه های توزیعی ARDL |
|
متن کامل [PDF 2082 kb]
(315 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقتصاد انرژي دریافت: 1401/11/26 | پذیرش: 1402/3/29 | انتشار: 1402/8/10 | انتشار الکترونیک: 1402/8/10
|
|
|
|