بهره‌وری انرژی امروزه به‌عنوان یکی از راهکارهای کاهش حجم انتشاز گازهای گلخانه‌ای بدون کاهش رشد اقتصادی مطرح می‌باشد. علیرغم این موضوع که در ایران به واسطه وجود ذخایر عظیم سوخت‌‌های فسیلی، به بهره‌‌وری انرژی توجه چندانی نشده است. طبق گزارش ترازنامه انرژی در سال‌‌های گذشته، شدت مصرف نهایی انرژی در ایران بر اساس معیار قدرت خرید، 5/1 برابر متوسط جهانی بوده است. همچنین در این سال‌‌ها شاخص سرانه مصرف نهایی انرژی در بخش‌‌های کشاورزی، خانگی و عمومی و تجاری، حمل و نقل و صنعت به ترتیب، 3.3، 1.9، 1.7 و 5/1 برابر متوسط جهانی است. این آمار نشان می‌‌دهد که مصرف انرژی در ایران بسیار بالا می‌باشد و اغلب آلودگی محیط‌زیست و انتشار دی‌اکسیدکربن را نیز به همراه دارد. بر این اساس، هدف از تحقیق حاضر، بررسی بهره‌‌وری انرژی و رشداقتصادی بر انتشار دی‌اکسید کربن در ایران بوده است. این تحقیق در بازه‌‌ی زمانی 1980 تا 2021 انجام شده و رویکرد مورد استفاده در آن ARDL بوده است. یافته‌‌های حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که  در بلند مدت، اثرگذاری بهره‌‌وری انرژی بر انتشار دی‌اکسید کربن، مثبت و معنادار می‌باشد. همچنین اثرگذاری رشد اقتصادی بر انتشار دی‌اکسید کربن  نیز مثبت و معنادار است. نتایج رابطه تصحیح خطا معنادار بوده و نتایج حاصل از برآوردهای آن نشان می‌دهد که متغیرها با سرعت 54/0 درصد خطالی عدم تعادل را تعدیل کرده و به سمت بلندمدت میل می‌‌کنند.

طبقه‌بندی JEL: Q41، C58.

کلیدواژه: رشد اقتصادی، بهره‌وری، CO2، انرژی، ایران.