1- دانشگاه الزهرا، تهران ، elaheh_asadi@alzahra.ac.ir 2- دانشگاه الزهرا، تهران
چکیده: (3318 مشاهده)
در این مقاله تلاش گردیده است با توجه به آموزههای مکتب ادوار تجاری حقیقی جهت محاسبه میزان تأثیرپذیری رشد اقتصادی ناشی از انواع تخصیص منابع تجدیدناپذیر نفت بهصورت کمی برای اقتصاد ایران، اقدام به ساخت یک مدل تعادل عمومی برای اقتصاد ایران گردد و سه حالت تخصیص درآمد منابع تجدیدپذیر نفت (تخصیص به مخارج دولت، تخصیص بخشی از درآمد حاصل به دولت و بخشی سرمایهگذاری خارجی و تخصیص بر اساس قاعده هارتویک) بررسی گردد. نتایجحاصل از تحقیق حاکی از انطباق زیاد نتایج با چالش پیشبینی شده در تئوریهای اقتصاددانان بدبین بوده و استفاده از قاعده هارتویک (رشد تکنولوژی نمیتواند باعث رشد اقتصادی مناسب گردد و تنها اگر انباشت سرمایه بتواند جانشین منابع تجدیدناپذیر گردد، میتواند سطح تولید در بلندمدت حفظ گردد) بهعنوان سیاست برای رهایی از چالش مذکور و حفظ رشد بلندمدت برای کشور ایران را توصیه نموده است. طبقهبندی JEL : E17، Q3 کلید واژه: تخصیص درآمد، منابع تجدید ناپذیر نفت، رشد اقتصادی، مدلهای تعادل عمومی
Asadi Mehmandosti E, Bazazan F, Mousavai M. Effects of Different Approaches to Use of Non-Renewable (Oil) Resource’s Revenues on Iran’s Economic Growth. QEER 2020; 16 (64) :65-95 URL: http://iiesj.ir/article-1-1126-fa.html
اسدی مهماندوستی الهه، بزازان فاطمه، موسوی میرحسین. تأثیر گذاری انواع تخصیص درآمد منابع تجدید ناپذیر نفت بر رشد اقتصادی ایران. فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژي. 1399; 16 (64) :65-95