آمارها نشان دهنده سوزاندن 40 درصد گازهای همراه نفت در ایران می‌باشد که این حجم سوزندن گازهای همراه، ایران را در رتبه چهارم جهان و رتبه اول در منطقه خاورمیانه از این نظر قرار داده است. ابعاد اقتصادی و زیست‌محیطی این مسئله موجب برنامه‌ریزی برای اجرای طرح‌های جمع‌آوری گازهای همراه نفت در کشور گردیده است. در این راستا صنایع گاز و گاز مایع (NGL) سهم عمده‌‌ای دارند، در این میان، واحد NGL-3200 با ظرفیت 15/14 میلیون متر مکعب در روز به دلیل جمع‌آوری گازهای همراه نفت میادین نفتی غرب کارون، اهمیت به‌سزایی دارد. از اینرو، در تحقیق حاضر، با استفاده از روش تحلیل هزینه-فایده و شاخص‌های مالی ارزش فعلی خالص (NPV)، نرخ بازده داخلی (IRR) و دوره‌ی بازگشت سرمایه، طرح NGL-3200 مورد مطالعه ارزیابی مالی- اقتصادی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که اگر این واحد با ظرفیت کامل فعالیت کند آنگاه طرح NGL-3200 با نرخ بارده داخلی 29/28 درصدی توجیه اقتصادی خواهد داشت. همچنین نتایج تحلیل حساسیت طرح گویای این است که در صورت کاهش بیش از 22 درصدی خوراک این واحد کاهش بیش از 40 درصدی ظرفیت اسمی این واحد، توجیه اقتصادی طرح از دست خواهد رفت. ثالثاً برای IRR معادل 25 درصد، قیمت گاز همراه نفت در ظرفیت اسمی فعلی طرح بایستی برابر با 1/5 سنت و در ظرفیت اسمی 50 درصدی بایستی معادل 24/3 سنت باشد.