|
استراتژی امنیت انرژی هند تا سال ۲۰۳۵ و جایگاه جمهوری اسلامی ایران
|
علی امیدی*   1، پورعلی2 |
1- دانشگاه اصفهان ، al.omidi@gmail.com
2- دانشگاه اصفهان |
|
|
چکیده: (2980 مشاهده) |
| حوزه انرژی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های تجاری بین ایران و هند است. هند به دلیل جمعیت زیاد و رشد اقتصادی بالا، به منابع جدید انرژی نیاز دارد؛ بطوریکه تا سال ۲۰۳۵ به سومین مصرف‌کننده بزرگ انرژی جهان تبدیل خواهد شد. از سوی دیگر ایران به عنوان بزرگ‌ترین دارندهی ذخایر گاز و سومین کشور دارندهی ذخایر نفت جهان، از توانایی تأمین پایدار نیازهای هند در حوزه انرژی برخوردار است. بنابراین، انرژی می‌تواند به عنوان یکی از مهم‌ترین زمینه‌های گسترش روابط بین دو کشور در نظر گرفته شود، اما وجود موانعی همچون وضع تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و فشار آمریکا می‌تواند این روابط را از نظر کیفی و کمی تحت تأثیر قرار دهد. مقاله حاضر در صدد پاسخگویی به این پرسش است که: راهبُرد بلندمدت هند در تأمین انرژی چیست؟ و ایران چه جایگاهی در تأمین بلندمدت انرژی این کشور دارد؟ فرضیه مقاله این است که هند نمی‌تواند منابع انرژی ایران، خصوصاً گاز را نادیده بگیرد؛ زیرا واردات از دیگر کشورها با قیمتهای بالا و مشکل امنیت و پایداری عرضه مواجه هستند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی است و سعی شده از آمارهای بین‌المللی معتبر استفاده شود.
طبقه‌بندی JEL: C14، Q40
کلید واژه: استراتژی امنیت انرژی هند، ذخایر انرژی ایران، دیپلماسی انرژی.
|
|
| واژه‌های کلیدی: استراتژی امنیت انرژی هند، ذخایر انرژی ایران، دیپلماسی انرژی. |
|
|
متن کامل [PDF 968 kb]
(1409 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله |
موضوع مقاله:
اقتصاد انرژي
دریافت: 1395/2/5 | پذیرش: 1395/2/5 | انتشار: 1395/2/5 | انتشار الکترونیک: 1395/2/5
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
